Nieuw jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen
Iets wat ik al veel gehoord heb de afgelopen weken, maar zelf ook wel een aantal keer gezegd.
Toch een bijzonder fenomeen, zo’n nieuw jaar; iedereen maakt plannen en doelen en besluit het he-le-maal anders te gaan doen.
Op mijn “goede voornemens” lijstje stond jarenlang minder mopperen op mijn kinderen (naast afvallen… still in progress). Ervan uitgaande dat ik dan het moederschap een stuk leuker zou vinden én mijn kinderen mij ook direct een leukere moeder zouden vinden.
Maar een echt plan had ik lang niet… want hoe ga je minder mopperen als je eerste reactie en eerste neiging een mopper is? Dat gooi je niet in één keer om in blijdschap, empathie en geduld.
Jarenlang was dit voornemen dus uiteindelijk alleen een voornemen en mopperde ik dat jaar ook gewoon lekker vol.
Tot ik besloot dat het genoeg was, dat het tijd was om te gaan onderzoeken wat er nu eigenlijk in mij gebeurde waardoor die mopper er zo lekker makkelijk uit kwam. Want het was wel heel makkelijk om de schuld buiten mezelf te leggen, maar steeds vaker kwam er een stemmetje (ergens ver verstopt) die aangaf dat er toch ook een groot aandeel zat in mezelf!
Ik hoor je denken… Lekker makkelijk praten, waar begin je in hemelsnaam?
Bij mezelf. Ik ging een coachopleiding volgen waar ik vooral heel erg veel persoonlijke ontwikkeling doormaakte. Overigens wist ik dit niet van tevoren; ik ging erheen om iets te leren, om een ander “te helpen” (bleek die ander toch mooi mezelf te zijn!)
Daar ontdekte wie ik écht wilde zijn; als persoon, maar ook als moeder. Wat ík belangrijk vond. Mijn karakter werd me steeds duidelijker, de reden van mijn ontploffingsgevaar (iets met opkroppen tot het uit me barst) en steeds meer werd duidelijk dat ik ontzettende behoefte had aan tijd voor mezelf. Het hoefde echt niet lang of veel te zijn, als het maar structureel en effectief was!
Ik begon in die tijd met nachtjes alleen weg, bijvoorbeeld voor een cursus ergens in een hotel slapen. Ik ging mezelf als moeder anders bekijken en minder vergelijken. Ik begreep wat ik wilde met mijn gezin, waar ik blij van werd en waar ik voor stond. Ik werd minder streng voor mezelf en benoemde vaker hardop wat ik lastig vond. Ik telde letterlijk tot tien en stapte regelmatig uit een situatie die voor ontploffing ging zorgen.
Ik gaf mezelf ruimte en kwam daardoor juist dichter bij mezelf.
Is het gemopper dan nu over? Nee, dat zeker niet. Er wordt regelmatig door mijn kinderen naar mij geroepen “waarom ben je nou zo boos?” Maar ik weet wel op dat moment, dat het maar een moment is én dat ik waarschijnlijk iets anders nodig heb. Ook is mijn eerste reactie geen mopper meer. Ik tel tot tien, neem een stapje terug en heb geduld. Veel meer in vergelijking tot jaren terug. (Maar heus minder dan sommige anderen… maar er wordt niet meer vergeleken…)
Minder mopperen is geen goed voornemen meer, het is prima zoals het nu is. En daar ben ik tevreden mee. Ik geniet van mijn gezin en rol als moeder. En ik geniet net zo hard van de tijd die ik voor mezelf plan en alle lessen die ik leer in de zoektocht naar de fijnste versie van mezelf. Mijn voornemens zitten hem nu in zelfzorg en tijd voor creativiteit inplannen!
In dit hele verhaal zit ook de opbouw van het POWERtraject:
- ontdekken wat voor jou belangrijk is als moeder…
- begrijpen waarom jij reageert zoals je reageert, maar ook waarom jouw gezinsleden reageren zoals ze dat doen…
- actief aan de slag gaan met tijd voor jezelf plannen om effectief te kunnen ontspannen, zodat je batterij altijd opgeladen is…
Wil je weten of dit iets voor jou is?
Laat het me weten, dan plannen we een gratis online gesprek!