Een paar weken geleden heb ik voor het eerst in mijn leven gespijbeld.. Spijbelen.. Iets wat ik als puber intrigerend vond bij anderen, maar doodeng bij mezelf. Ik was (en ben nog steeds) een braaf meisje. Ik volg graag de regels en doe het liefst wat er van mij verlangd wordt. Tot ik een paar weken geleden besloot om te spijbelen, van het moederschap….
De tweede lockdown vond ik ingewikkeld. Thuisonderwijs ging niet vanzelf en vrat energie. Mijn eigen werk in de praktijk werd voor de zoveelste keer op een laag pitje gezet, waar ik mega chagrijnig van werd. Ik gaf vooral het weer de schuld (zeg nou zelf; het weer in de eerste lockdown was toch een stuk aangenamer…) en überhaupt de tijd van het jaar… Winter is niet mijn favoriete seizoen!
Eenmaal de jongens weer naar school en om de haverklap thuis, (want; snot) was ik er klaar mee! Waar was ik gebleven in dit geheel? Steeds maar weer opnieuw aanpassen en last minute schakelen, ik kon niet meer!
Na vooral weken van gemopper en chagrijn ontdekte ik mijn echte behoefte; gewoon even helemaal alleen zijn. En niet een uurtje, nee een hele dag… of zelf een paar dagen…
Ik ging voorheen weleens alleen een nachtje weg. Dit was dan vaak gekoppeld aan iets praktisch (opleiding of cursus ver weg) maar ik genoot er wel van. Dit is was ik nú nodig had!
Ik besloot een huisje te huren in Zeeland, direct aan de kust. Nam me voor wat te werken maar ook vooral te doen waar ik zelf zin in had.
En dat is gelukt! Ik wandelde, waaide uit, sliep veel, Netflixte, at waar ik zin in had, luisterde muziek en schilderde wat. Geen werk en dat was oké.
Dat spijbelen voelde wel goed. Ik was even geen mama, even geen echtgenote en geen vriendin. Gewoon even mezelf. Met mijn eigen gedachten (die onwijs met me aan de haal gingen) en behoeftes (waar ik gelijk aan toe kon geven)
De laatste avond voelde ik me licht en uitgerust. Klaar om weer mama, echtgenote en vriendin te zijn. Klaar om de thuisonderwijs-struggles weer aan te gaan. Klaar om mijn praktijk de lente in te blazen. Maar vooral klaar om weer beter voor mezelf te gaan zorgen en naar mijn behoeftes te luisteren, zodat het niet meer zo hoog op hoeft te lopen tot ik niet meer kan!
Dat spijbelen van het moederschap geeft inzicht; ik kan het je aanraden!